Wat maakt nou dat je blijft geloven dat het niet anders kan?

Het geloven dat het echt niet anders kan lijkt diep verankert in de zorg. Mensen kijken me met een glazige blik aan als ik hen zeg dat het echt anders kan. "Jij hebt makkelijk praten zie ik ze denken". Wat maakt nou dat je hier zo in kan blijven geloven?

Binnen de zorg hoor ik nog steeds veel gezucht, gesteun en gekreun als mensen het hebben over hun digitale last die ze ervaren. Mailtjes, rapportagesystemen, urenregistratie, jaarlijkse zorgplannen en noem maar op. Vaak denken ze dat dit iets anders is dan hun digitale verslaving aan hun telefoon, social media, nieuws etc..

En niets is minder waar. Het begint gewoon bij jezelf. Stop met geloven dat dit belangrijk is. Stop met je te laten leiden door je telefoon, computer of wat voor een systeem dan ook. Ja, je moet je gewoon aan de regels 

• zet al je meldingen uit
• lees maar twee keer per dag je mail
• ga uit alle app-groepen
• of nog beter verlaat Whatsapp en soortgenoten
• zeg facebook, instagram vaarwel

Zomaar een paar voorbeelden die jou hoogstwaarschijnlijk gelijk doen reageren dat dit niet kan, want......
En mocht je dat gevoel hebben, dan weet je gelijk dat jij verslaafd geraakt bent aan......

Zo werkt het dus ook met systemen die gebruikt worden in de zorg. De computer, tablet en telefoon zijn leidend geworden in plaats van ondersteunend. En dat moet je dus keren. En dat kan dus echt. En je zult het niet geloven, maar het leven en het werk gaat gewoon door.

Laat je eens verrassen en door elkaar schudden tijdens een workshop digiminderen. Ik beloof je dat je in een dag leert dat het anders kan, dat je zes weken nodig hebt om af te kicken en dat je na drie maanden voorzichtig kan denken en voelen: "Woh, dit is lekker, het kan echt anders"